دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ خورشیدی، [۱] برگزار خواهد شد.
موقیعت و شرایط ویژه داخلی و خارجی ایران سبب شده‌است که پیش‌بینی نتیجه انتخابات دهم، با اختلاف نظرهای بسیاری روبرو شود و بسیاری احتمال تحولات اساسی می‌دهند.اما ، عده ای براین باورند که رای گیری ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ خورشیدی، تغییری در کشور ایجاد نخواهد کرد. [۲]
فهرست مندرجات[نهفتن]
۱ نامزدها
۱.۱ نامزدهای رسمی
۱.۲ نامزدهای احتمالی اصلاح‌طلبان
۱.۳ نامزدهای احتمالی اصول‌گرایان
۲ وقایع مهم پیش از برگزاری انتخابات
۲.۱ اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری
۲.۲ بیماری محمود احمدی‌نژاد
۲.۳ مدرک تحصیلی محمد خاتمی
۲.۴ مراقبت و تعقیب قالیباف
۲.۵ اقدامات دولت نهم
۲.۶ رای منفی مجلس هشتم به طرح توزیع نقدی یارانه‌ها
۲.۷ انصراف محمد خاتمی
۳ فعالیت‌های انتخاباتی
۳.۱ میرحسین موسوی
۳.۲ مهدی کروبی
۴ آمار و ارقام
۴.۱ شمار واجدین رای دادن
۵ رویکرد احزاب اصلی در انتخابات
۶ پاورقی
//
نامزدها
نامزدهای رسمی
مهدی کروبی: حزب اعتماد ملی مهدی کروبی را به عنوان نامزد خود در انتخابات آتی اعلام کرد. این اقدام زود هنگام به ایجاد شکاف در میان اصلاح طلبان تعبیر شد و یکی از اعضای شورای مرکزی حزب در اعتراض به این اقدام استعفا کرد.[۳] [۴]کروبی در سوم مهر از عدم ابراز نظر منفی علی خامنه‌ای نسبت به کاندیداتوری او خبر داد[۵]. و نهایتا نامزدی خود را به طور رسمی در یک نشست مطبوعاتی در ۲۱ مهر ۱۳۸۷ یک هفته مانده به برگزاری کنگره سراسری حزب اعتماد ملی اعلام کرد.[۶] غلامحسین کرباسچی به عنوان رئیس ستاد انتخاباتی کروبی تعیین شده‌است.[۷]
قاسم شعله‌سعدی: نماینده مجلس سوم و مجلس چهارم از شهر شیراز در مجلس شورای اسلامی. وی در آذر ۱۳۸۱ طی نامه به خامنه‌ای، انتصاب وی به رهبری را غیر قانونی دانسته و به همین جهت نیز بازداشت شد. همچنین صلاحیت وی برای انتخابات دوره پنجم مجلس شورای اسلامی توسط شورای نگهبان رد شد.[۸]او طی بیانیه‌ای در سایت شخصی اش، نامزد دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران شد.[۹][۱۰]
میرحسین موسوی: آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی [۱۱] ۲۰ اسفند ۱۳۸۷، به صدور اعلامیه‌ای، رسماً حضور خود در انتخابات را بیان داشت.[۱۲] وی در حالی به صحنه انتخابات وارد شد که قبل از آن خاتمی اعلام کرده بود که یکی از آنها در انتخابات حضور خواهند داشت. اما مدتی پس از اعلام حضور وی، خاتمی با وجود فشار احزاب هوادار اصلاح طلب برای باقی ماندن به عنوان کاندیدا، به نفع وی کنار کشید.[۱۳]جبهه مشارکت[۱۴]، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی[۱۵]، مجمع روحانیون مبارز[۱۶]، کارگزاران سازندگی[۱۷][۱۸]، حزب اسلامی کار[۱۹]، حزب همبستگی[۲۰]، مجمع زنان اصلاح‌طلب[۲۱] و شورای هماهنگی جبهه اصلاحات[۲۲] از میرحسین موسوی حمایت کرده‌اند.
اکبر اعلمی: نماینده دوره‌های ششم و هفتم تبریز در مجلس شورای اسلامی[۲۳] شورای نگهبان صلاحیت وی را برای شرکت در انتخابات‌های ریاست جمهوری و مجلس قبل رد کرد.وی در روز بیستم اسفند ماه ۱۳۸۷ در یک کنفرانس خبری رسما اعلام کاندیداتوری کرد[۲۴][۲۵]
اعظم طالقانی، نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی و دبیرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی در گفتگو با ايلنا اعلام کاندیداتوری کرد و گفت «مهمترین چالش پیش رو در قانون انتخابات بحث رجال است که متاسفانه با تفسیرهای ناصواب مانع از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کلان کشور شده‌است به همین دلیل برای شکستن چنین تابویی در عرصه انتخابات حضور خواهم یافت.»[۲۶] (مطابق اصل ۱۱۵ قانون اساسی ایران، کاندیداهای ریاست جمهوری باید جزو «رجال» دینی و سیاسی باشند.) او در سال ۱۳۷۶ نیز کاندید شده بود اما شورای نگهبان او را رد کرده بود.[۲۷]
محسن رضائی، او با طرح ایده دولت ائتلاف ملی، پیگیر انتخابات دهم است. در روز ۷ اردیبهشت ۱۳۸۸، سایت تابناک که از منابع نزدیک به رضایی به شمار میرود، از تصمیم وی مبنی بر اعلام رسمی نامزدی خبر داد. [۲۸] وی در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۸ طی بیانیه‌ای رسمی خطاب به مردم ایران، نامزدی خود را اعلام کرد. [۲۹]
نامزدهای احتمالی اصلاح‌طلبان
معصومه ابتكار، از اعضای اصلاح طلب شورای شهر تهران و رئیس سابق سازمان حفاظت از محيط زيست[۳۰]
عبدالله نوری، وزیر کشور در دولت اول هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، عضو شورای شهر اول تهران و مدیرمسئول روزنامه خرداد.وی ممکن است مورد حمایت دفتر تحکیم وحدت [۳۱] و سازمان مجاهدین انقلاب واقع شود.[۳۲] و برخی دیگر از گروه‌ها وی را گزینه بعدی خود در صورت عدم حضور محمد خاتمی دانسته‌اند. دیدار خاتمی با وی احتمال نامزدی وی را افزایش داد.[۳۳][۳۴][۳۵]در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۸۸ نامزدی عبدالله نوری، توسط پسرش در گفتگو با خبرگزاری ایلنا منتفی دانسته شد.[۳۶]
محسن مهرعلیزاده، رئیس سابق سازمان تربیت بدنی[۳۷]
نامزدهای احتمالی اصول‌گرایان
محمود احمدی‌نژاد[۳۸] وی با انتصاب مجتبی ثمره هاشمی بعنوان رئیس ستاد تبلیغات انتخاباتی خود، نامزد این دوره از انتخابات شد.[۳۹]
علی اکبر ولایتی، مشاور بین الملل خامنه‌ای[۴۰]
محمدرضا باهنر، او با تاسیس فراکسیون پیشرفت و عدالت در مجلسس هشتم می‌کوشد که نامزد انتخابات دهم شود.[۴۱] هر چمد که با انتصاب مجتبی ثمره هاشمی (خواهرزاده وی) بعنوان رئیس ستاد تبلیغات انتخاباتی محمود احمدی‌نژاد ، احتمال نامزدی او کاهش یافت..[۴۲]
محمد جهرمی وزیر کار و امور اجتماعی در دولت نهم . وی اعلام کرده تصمیم‌گیری برای حضور در انتخابات به شرایط بستگی دارد و اگر شرایط اقتضاء کند می‌آیم. همچنین، منابع خبری اعلام کردند که او ستاد انتخاباتی خود را افتتاح کرده‌است.[۴۳]
موقیعت و شرایط ویژه داخلی و خارجی ایران سبب شده‌است که پیش‌بینی نتیجه انتخابات دهم، با اختلاف نظرهای بسیاری روبرو شود و بسیاری احتمال تحولات اساسی می‌دهند.اما ، عده ای براین باورند که رای گیری ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ خورشیدی، تغییری در کشور ایجاد نخواهد کرد. [۲]
فهرست مندرجات[نهفتن]
۱ نامزدها
۱.۱ نامزدهای رسمی
۱.۲ نامزدهای احتمالی اصلاح‌طلبان
۱.۳ نامزدهای احتمالی اصول‌گرایان
۲ وقایع مهم پیش از برگزاری انتخابات
۲.۱ اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری
۲.۲ بیماری محمود احمدی‌نژاد
۲.۳ مدرک تحصیلی محمد خاتمی
۲.۴ مراقبت و تعقیب قالیباف
۲.۵ اقدامات دولت نهم
۲.۶ رای منفی مجلس هشتم به طرح توزیع نقدی یارانه‌ها
۲.۷ انصراف محمد خاتمی
۳ فعالیت‌های انتخاباتی
۳.۱ میرحسین موسوی
۳.۲ مهدی کروبی
۴ آمار و ارقام
۴.۱ شمار واجدین رای دادن
۵ رویکرد احزاب اصلی در انتخابات
۶ پاورقی
//
نامزدها
نامزدهای رسمی
مهدی کروبی: حزب اعتماد ملی مهدی کروبی را به عنوان نامزد خود در انتخابات آتی اعلام کرد. این اقدام زود هنگام به ایجاد شکاف در میان اصلاح طلبان تعبیر شد و یکی از اعضای شورای مرکزی حزب در اعتراض به این اقدام استعفا کرد.[۳] [۴]کروبی در سوم مهر از عدم ابراز نظر منفی علی خامنه‌ای نسبت به کاندیداتوری او خبر داد[۵]. و نهایتا نامزدی خود را به طور رسمی در یک نشست مطبوعاتی در ۲۱ مهر ۱۳۸۷ یک هفته مانده به برگزاری کنگره سراسری حزب اعتماد ملی اعلام کرد.[۶] غلامحسین کرباسچی به عنوان رئیس ستاد انتخاباتی کروبی تعیین شده‌است.[۷]
قاسم شعله‌سعدی: نماینده مجلس سوم و مجلس چهارم از شهر شیراز در مجلس شورای اسلامی. وی در آذر ۱۳۸۱ طی نامه به خامنه‌ای، انتصاب وی به رهبری را غیر قانونی دانسته و به همین جهت نیز بازداشت شد. همچنین صلاحیت وی برای انتخابات دوره پنجم مجلس شورای اسلامی توسط شورای نگهبان رد شد.[۸]او طی بیانیه‌ای در سایت شخصی اش، نامزد دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران شد.[۹][۱۰]
میرحسین موسوی: آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی [۱۱] ۲۰ اسفند ۱۳۸۷، به صدور اعلامیه‌ای، رسماً حضور خود در انتخابات را بیان داشت.[۱۲] وی در حالی به صحنه انتخابات وارد شد که قبل از آن خاتمی اعلام کرده بود که یکی از آنها در انتخابات حضور خواهند داشت. اما مدتی پس از اعلام حضور وی، خاتمی با وجود فشار احزاب هوادار اصلاح طلب برای باقی ماندن به عنوان کاندیدا، به نفع وی کنار کشید.[۱۳]جبهه مشارکت[۱۴]، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی[۱۵]، مجمع روحانیون مبارز[۱۶]، کارگزاران سازندگی[۱۷][۱۸]، حزب اسلامی کار[۱۹]، حزب همبستگی[۲۰]، مجمع زنان اصلاح‌طلب[۲۱] و شورای هماهنگی جبهه اصلاحات[۲۲] از میرحسین موسوی حمایت کرده‌اند.
اکبر اعلمی: نماینده دوره‌های ششم و هفتم تبریز در مجلس شورای اسلامی[۲۳] شورای نگهبان صلاحیت وی را برای شرکت در انتخابات‌های ریاست جمهوری و مجلس قبل رد کرد.وی در روز بیستم اسفند ماه ۱۳۸۷ در یک کنفرانس خبری رسما اعلام کاندیداتوری کرد[۲۴][۲۵]
اعظم طالقانی، نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی و دبیرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی در گفتگو با ايلنا اعلام کاندیداتوری کرد و گفت «مهمترین چالش پیش رو در قانون انتخابات بحث رجال است که متاسفانه با تفسیرهای ناصواب مانع از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کلان کشور شده‌است به همین دلیل برای شکستن چنین تابویی در عرصه انتخابات حضور خواهم یافت.»[۲۶] (مطابق اصل ۱۱۵ قانون اساسی ایران، کاندیداهای ریاست جمهوری باید جزو «رجال» دینی و سیاسی باشند.) او در سال ۱۳۷۶ نیز کاندید شده بود اما شورای نگهبان او را رد کرده بود.[۲۷]
محسن رضائی، او با طرح ایده دولت ائتلاف ملی، پیگیر انتخابات دهم است. در روز ۷ اردیبهشت ۱۳۸۸، سایت تابناک که از منابع نزدیک به رضایی به شمار میرود، از تصمیم وی مبنی بر اعلام رسمی نامزدی خبر داد. [۲۸] وی در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۸ طی بیانیه‌ای رسمی خطاب به مردم ایران، نامزدی خود را اعلام کرد. [۲۹]
نامزدهای احتمالی اصلاح‌طلبان
معصومه ابتكار، از اعضای اصلاح طلب شورای شهر تهران و رئیس سابق سازمان حفاظت از محيط زيست[۳۰]
عبدالله نوری، وزیر کشور در دولت اول هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، عضو شورای شهر اول تهران و مدیرمسئول روزنامه خرداد.وی ممکن است مورد حمایت دفتر تحکیم وحدت [۳۱] و سازمان مجاهدین انقلاب واقع شود.[۳۲] و برخی دیگر از گروه‌ها وی را گزینه بعدی خود در صورت عدم حضور محمد خاتمی دانسته‌اند. دیدار خاتمی با وی احتمال نامزدی وی را افزایش داد.[۳۳][۳۴][۳۵]در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۸۸ نامزدی عبدالله نوری، توسط پسرش در گفتگو با خبرگزاری ایلنا منتفی دانسته شد.[۳۶]
محسن مهرعلیزاده، رئیس سابق سازمان تربیت بدنی[۳۷]
نامزدهای احتمالی اصول‌گرایان
محمود احمدی‌نژاد[۳۸] وی با انتصاب مجتبی ثمره هاشمی بعنوان رئیس ستاد تبلیغات انتخاباتی خود، نامزد این دوره از انتخابات شد.[۳۹]
علی اکبر ولایتی، مشاور بین الملل خامنه‌ای[۴۰]
محمدرضا باهنر، او با تاسیس فراکسیون پیشرفت و عدالت در مجلسس هشتم می‌کوشد که نامزد انتخابات دهم شود.[۴۱] هر چمد که با انتصاب مجتبی ثمره هاشمی (خواهرزاده وی) بعنوان رئیس ستاد تبلیغات انتخاباتی محمود احمدی‌نژاد ، احتمال نامزدی او کاهش یافت..[۴۲]
محمد جهرمی وزیر کار و امور اجتماعی در دولت نهم . وی اعلام کرده تصمیم‌گیری برای حضور در انتخابات به شرایط بستگی دارد و اگر شرایط اقتضاء کند می‌آیم. همچنین، منابع خبری اعلام کردند که او ستاد انتخاباتی خود را افتتاح کرده‌است.[۴۳]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر